Tecellâyı cemâlinden habibim nevbahar âteş
Gül âteş bülbül âteş sünbül âteş hâk u hâr âteş

Şu’âyi afitâbındır yakan bil cümle uşşâkı
Dil âteş sîne âteş hem dü çeşm-i eşkibâr âteş

Hayali şem-i rûyunla acebmi yansa cân-u dil
Nigârım gelde gör kalbimde âteş âh-u zâr âteş

Ne mümkün bunca ateşle şehid-i aşkı ğasl-etmek
Cesed âteş kefen âteş hem âb-ı hûşgüvâr âteş

Ben el çekdim safâyı hâtır-u ârâm-ı cânımdan
Safâ âteş cefâ âteş firâr âteş karar âteş

Ne yapsam bu dil mahzun-î mesrûr eylemem şâhım
Ğam âteş ğamkisâr âteş temennâyı mesâr âteş

Ümid-i âfiyet beslermi ES’AD yardan hâşâ
Saçar oldukça gözden ol nigâr-ı gül’i zâr âteş