Sakın katre sanma ey sofi-sıfat
Haddi pâyânı yok deryâdır gönül
Âşık ol mâşuk’u göğsünde ara
Hazine-i sırrı Hüdâ’dır gönül

Benim bu pendime erenler şahid
Ne gamdır çâk olsa dilde akâid
Ta’na taşın atıp yıkma ey zâhid
Nazârgâh-ı beyt-i Mevlâdır gönül

Ey saki-i gerdûn çok gördüm âlin
İstemem ben senin ân-ı visâlin
Beyhude arz etme lâ’l-i cemâlin
Mey ü mahbub bilmez takvâdır gönül

Emrah çekmeyince çile-i kahrı
Kemâle yüz tutmaz gönüller şehri
Neylesin vefasız dâne-i dehri
Kaf-ı kanâat de Ankâ’dır gönül.