Bir Mekke sabahında
Resul (sav) üzgün firâkında
Ebu Bekir Sıddıkla
Düştü hicret yoluna

Ay doğdu Medine’ye
Nurlandı kutlu belde
Rahmet yağdı çöllere
Bu kutlu hicret ile

Açıldı bütün yollar
Selama durdu dağlar
Resulullah’ı aşk ile
Bekliyordu Ensarlar

Gözler ona süslendi
Gönüller alevlendi
Veda tepelerinden
Taleal Bedru yükseldi

Taleal- bedru aleynâ (Ay doğdu üzerimize)
Min seniyyâti-il vedâ (Veda tepelerinden)
Vecebe-ş-şükrü aleynâ (Şükür gerekti bizlere)
Mâ deâ lillahi dâ (Allah’a davetinden)