Peygamberimiz (s.a.v.), sabah namazının sünnetini kıldıktan sonra şöyle dua ederdi:
“Allahümme Rabbe Cibrile ve İsrafile ve Mikail ve Muhammedin en Nebiyy.”
“Allâh’ım! Sen Cebrâil’in, İsrâfil’in, Mîkâîl’in Rabbisin. Peygamber olarak gönderdiğin Muhammed’in de Rabbi Sensin. Sana sığınırım, Cehennemin ateşinden…” (Nevevî, el-Ezkâr, 29)