Ben bir Yakub idim, kendi halimde,
Mevla’nın ismi var idi dilimde,
Yusuf’u kaybettim Kenan ilinde,
Ağlar Yakub ağlar Yusuf’um deyu.
****
Akardı Yakub’un gözünün yaşı,
“Ah !” çektikçe erir demirle tuncu
Yusuf’u kuyuya attı kardeşi,
Ağlar Yakub ağlar Yusuf’um deyu.
****
Attılar kuyuya şehit kastına,
Cebrail yetişti Mevla dostuna,
İhlâs ile çıktı suyun üstüne,
Ağlar Yakub ağlar Yusuf’um deyu.
****
Ey padişah-ı lemyezel ey Kadir-u Hayy-u Ezel
Ey lütfü çok kahrı güzel lütfun da hoş kahrın da hoş
Hoştur bana senden gelen ya gonca gül yahut diken
Ya hil’at yahut kefen Iütfun da hoş kahrın da hoş.