Senin sevda-yı ‘aşkından derûnum nâre dönmüşdür
Açılmaz güllerim gamdan gülüm bir hâre dönmüşdür.
Yârim ağyârim elinden neler çekdim bana sen sor
Güneş görmez ayak basmaz içim bir gâra dönmüşdür
Fezâ’yım râzı olmakdır vazîfem yâre ağyâre
Bu sînem aç da bak gönlüm yıkık mezâre dönmüşdür
Ezelden mi tecellimdir beni güldürmedin bir ân
Sadâkatler satan ahbâblarım bir mâre dönmüşdür
Ne derdim var ne dermanım bilinmez oldu ahvâlim
Cefâ-i tîğîden gönlüm içim bir gâra dönmüşdür
****
Ne âşıkım ne müştâkım hemân beyhûde bir cânım
Ya Rab derdi ver bana asla derman gerekmez
Dîdârın görenlere özge seyrân gerekmez.
Nefsimle çok itiştim âhir yandım tutuştum.
Bâkî câna kavuştum bu fânî cân gerekmez.
Ben çıktım bu aradan kaldır beni yaradan.
Ol’dur eyleyip eden şekkü güman gerekmez.
Zâhir sultânlarından mansıb almazsın diyen,
Benim sultânım birdir iki sultân gerekmez.
Seyyid Seyfullah ister yârin cemâlin göster.
Bir zerre aşkın yeter başka bir şey gerekmez.
****
Hakk’ı bulmak isteyenler eylesin nefsini derviş,
Çalap bize mürşit vermiş derviş olabilsem derviş.
Hakk’a yakın olam mı ki, rahmetine dalam mı ki,
Eremedim ölem mi ki, derviş olabilsem derviş.
Dosta erişene ersem, dostun yolunda yürüsem,
Ar ile namusu kovsam, derviş olabilsem derviş.
Bir acayip sevda düştü, gönlüm karar kılmaz benim,
Bildim işim cümle hata derviş olabilsem derviş.
Eğer verirlerse eman, kulluğum olmadı tamam,
Ey biçare Yunus heman, derviş olabilsem derviş.