Ben bir Yakub idim, kendi halimde yar yar yar,
Mevla’nın kelamı vardı dilimde,
Kaybettim Yusuf’u Kenan ilinde yar yar yar
Ağlar Yakub Ağlar Yusuf’um Diye
Gitti De Gelmedi Vah Yavrum Niye
****
Ârif ol âyine-i insâna bak
Anda nûr-ı Hazret-i Rahmân’a bak
Ahseni Sûrette Âdemi halk eyleyen
Şibh-i misl-i olmaya sultana bak
Ko harâbât ehlinin vîrânlığın
Anda muda kenz-i bî-pâyâna bak.
****
Yusuf’um Hocada Okumaz Oldu yar yar yar
Onun Bülbül Dili Şakımaz Oldu
Alnındaki Nuru Berk Urmaz Oldu yar yar yar
Ağlar Yakub Ağlar Yusuf’um Diye
Gitti De Gelmedi Vah Yavrum Niye
****
Keşf olunca sırr-ı tahbib-i Habib
Terk-i Gılman et yeter Vildana bak
Firkat ehline yeter kıldın nazar
Aç gözün vasıl olan yarana bak
Geç Hüdai suret-i manayı gör
Katreyi ko lucce-i ummana bak
****
Yusuf’u Götürdüler Ölüm Kastine yar yar yar
Attılar Kuyuya Başı Üstüne
İhlas İle Çıktı Suyun yüzüne yar yar yar
Ağlar Yakub Ağlar Yusuf’um Diye
Gitti De Gelmedi Vah Yavrum Niye