Tecelli-i cemâl ister
Gönül eğlenmez eğlenmez
Teselli-i visâl ister
Gönül eğlenmez eğlenmez
Siva savmını kim tutdu
Visâlin îdine yetdi
Cemâlin vasfın işitdi
Gönül eğlenmez eğlenmez 
Cihanı gezse sertâser
Görünmez ana bahr ü berr
Meğer Yârab seni ister
Gönül eğlenmez eğlenmez
Şu can kim buldu cânânı
Nider mülk i Süleymânı
Kodu hayrette aşk anı
Gönül eğlenmez eğlenmez
Ne dünyada ne ukbâda
Gönül bir özge sevdâda
Demâdem fikri Mevlâda
Gönül eğlenmez eğlenmez
Ne halvetde ne celvetde
Ne kesrette ne vahdette
Ne Tûbâda ne Cennetde
Gönül eğlenmez eğlenmez
Cemâlin nûrunu gözler
Ana kâr eylemez sözler
Meğer Mevlâsını özler
Gönül eğlenmez eğlenmez
Gönül vîranesin Yâ Rab
Kemâli fazlın ile yap
Edelden zâtını matlâp
Gönül eğlenmez eğlenmez
Eğer dünya eğer ukbâ
Visâlinsiz kuru sevda
Hüdai nitsün ey Mevlâ
Gönül eğlenmez eğlenmez