Yananlar yanar durur, tıpkı volkanlar gibi,
Ateşi ruha vurur, her dalgası bir tipi…
Muzdarib olan ağlar, çağlayanlar utansın;
Dertli sinesin dağlar, ruhsuz ne sanar sansın!
Başını yere koyup, inlesin inananlar;
Gönlünde Hakk’ı duyup, ağlasın uyananlar.
****
Söz etme hiç gamsızdan, içime sis saçılır;
Nefes et kardan buzdan, gözüm gönlüm açılır…
Çoklarda yürek paslı, ölmeden ölüp gitmiş…
Bedende ruhlar yaslı, sanki işleri bitmiş.
Başını yere koyup, inlesin inananlar;
Gönlünde Hakk’ı duyup, ağlasın uyananlar.
****
İnâyet ola Hakk’tan, nabızda teklemeler;
Tarumar olduk çoktan, ruhlarda eklemeler…
Azme kemend vurulmuş, yiğitlikten yok eser;
Yorulmazlar yorulmuş, diri ölüden beter…
Başını yere koyup, inlesin inananlar;
Gönlünde Hakk’ı duyup, ağlasın uyananlar