Eyâ sen sanma kim senden bu güftârı dehân söyler
Hakîkat söyleyen Allah
Veyâ terkîb olan unsur yâhud lahm-i zebân söyler
Hakîkat söyleyen Allah

Seni evvel sana bildirmek murâdın kasd edip Mevlâ
Hakîkat söyleyen Allah
Anâsırdan giyip bir don yüzünden tercümân söyler
Hakîkat söyleyen Allah

Hayâl-i zıll yeter ibret görünen hayme-i tende
Hakîkat söyleyen Allah
Değildir nutk eden sûret derûnunda duran söyler
Hakîkat söyleyen Allah

Şular kim bilmedi nefsin “aref”den almadı dersin
Hakîkat söyleyen Allah
Değildir Hakk’a ârifler özün bilmez yalan söyler
Hakîkat söyleyen Allah

Kimindir bunca cünbüşler kimindir nutk eden cevher
Hakîkat söyleyen Allah
Özünden olmadın ârif özünden özge kân söyler
Hakîkat söyleyen Allah

Yarattı cümle eşyâyı özün pinhân edip anda
Hakîkat söyleyen Allah
Göründü nice bin yüzden velî kendi nihân söyler
Hakîkat söyleyen Allah

“Sekâhüm Rabbuhüm” hamrin içen âşıklar ey Nakşî
Hakîkat söyleyen Allah
Erer ma’şûkuna anlar mekândan lâ-mekân söyler
Hakîkat söyleyen Allah