O ne karanlık öyle o ne karanlık. Ümitler alıp başını gitmiş. Nasıl da terk edilmişsin. Yok, yok yakınlarda bir ışık. Avuçların boş. Yüzüne sanki doğmuyor hiç güneş. Kapılar mutluluğa açılmıyor gibi. Dayanılmaz bir yalnızlık bu. Ayağının altında ayağının altında buz var gibi. Kırıldı kırılacak. Dünya bu. Her an her an terk ediyor seni sevdiklerin, vardığın her yüzde yeni vedalara dokunuyorsun. Sevdikçe sevdikçe ayrılıkla yazılıyorsun. Şarkılar söylüyor kalbin. Bu böyle yarım kalmayacak.
Hüzünle hüzünle bakıyorsun boş kalan çerçevelere. Bu böyle olmayacak. Ah çekilmiş mavi denizler kıyılarından. Bahar sanki bir daha uğramayacak sana ve yapraklar rengârenk çiçekler ve mütebessim meyveler senden uzakta kalacaklar. Sessiz duvarlar, dökülüyor taşları ömrünün taş üstünde taş kalmıyor, kalmıyor taş üstünde taş artık. Devriliyor an, toz oluyor mutluluklar. Huzur uzaklarda dağılıyorsun her an. Her şey dağılıyor Her şey yavaş yavaş uzaklaşıyor senden, arkasını dönüp gidiyor. İbrahim’ce haykırışlar içinde=”Lâ Uhibbül Âfilîn, Lâ Uhibbül Âfilîn. Batan şeyler sevilmez. Tükenenler sevilmez. Terk edenler sevilmez.
O gün her işin sonlandığı o gün, her şeyin dağıldığı o gün, sana ve sevdiklerine sahip çıkacağını söylüyor Rabbim. Bir daha bir daha bir daha söylüyor. Dağılan güllerini devrilen anlarını tükenen sevinçlerini, küllenen ümitlerini yeniden ve sonsuzca avuçlarına vereceğini söylüyor. Bak ki kalbini bu dünyaya böyle sonsuzca sevmek üzere koyan kalbini görüyor. Görüyor kalbinin acılarını sen daha acımadan kendine sana o acıyor. Bak ki, her geceni gündüz ediyor. Bak ki her sabahı pencerene tazeleyip o getiriyor. Bak ki her kışını o yaz ediyor. Kurumuş kemik gibi dallardan sana taze meyveler, güzel çiçekler sunuyor Rabbin. O Rabbin elbette sana düştüğün bütün kuyularda uğradığın bütün gecelerde ümit etmen söylüyor. Ümit etmeni.
Fe inne maal usri yüsra, İnne maal usri yüsra=Her zorluğun yanında kolaylık var, evet evet her zorluğun yanındadır kolaylık. Her gecenin sonunda aydınlık var. Her kışın sonu bin bahar. Sana akşamları veda eden günü yeni bir sabah diye tazeleyen o. Nefeslerinin tükendiği yerde sana sonsuz nefesli cennetler vadeden o. Farkında mısın, acılarının hepsini biliyor o. Kederlerinin farkında. Yok yok, ona buna yorulma, merhametsizlerden merhametsizlerden merhamet umma. De ki güzel kul Yakup gibi=Ben tükenmişliğimi ben hüznümü ben kederimi, ben gamımı, ben tasamı sadece Allaha söylerim, sadece Allaha. Çünkü benim bildiğim Allah sizin bildiğiniz Allah gibi değil. Hele şimdi sen söyle, senin bildiğin Allah Yakup’un bildiği Allah gibi mi? Senin bildiğin Allah senin bildiğin Allah.