Web sitemize hoşgeldiniz, 27 Nisan 2024
Beğen 1

Abdullah Beyhan-Hanzala'nın Kayıp Mektubu

Çok konuşmayı sevmiyorum. Gerçi siz dinler misiniz beni bilmem ama yine de anlatayım size hikayemi bir notla.
Adım hanzala. 15 mayıs 1948 den beri 10 yaşındayım. O büyük felaket gününden alıyor annem adını. Yani ismi nakba.
Bir kız kardeşim var onun adıysa fatıma. Babam.. babamın adı… neyse. Önemi yok.
Ayakkabı numaram yok benim. Şey Aslında hiç ayakkabım da olmadı. 10 yaşındaydım zalim İsrail vatanımdan küçük şirin köyümden beni l-kovduğunda. Sokakta oynadığım arkadaşlarım bir bir öldürülürken sessiz çığlıklarla ayrıldım filistinden, yalınayak.
Yaşım hala 10 .büyümedim bir an olsun. Büyüyemedim. Bir milyonluk ailemden kimse geri dönmedi dönemedi. Sıradışın diyorlar bana .ama zaten ufacık bir çocuğun vatansız kalması, yıllarca mülteci kampında hayata tutunmaya çalışması tabiata aykırı değil mi ?
Parçalandı topraklarım hepinizin gözü önünde. Bazen kör oldunuz, bazen sağır.. sustunuz. Sustunuz.. sustunuz…
Siz sustukça vatan kokusu uzak bana.
Adım atacak ayakkabım yoktu zaten şimdi ise bir adım toprağım bile yok.
Sırtımı döndüm sizin vatan dediğiniz diyarlara. Kırgınım, küskünüm sizin dünyanıza.
İşgal edilirken evim yurdum, 10 yıllardır öldürülürken kardeşlerim, işgalciler çiğnerken namusumuzu kanlı postallarıyla, liğme liğme edilirken vatanım, duymadınız, görmediniz, konuşmadınız.
İsrail’in işlediği savaş suçları ,binlerce kardeşlerinizin cesedi bir araya getiremedi sizi. Kiminiz zulmü alkışladınız, kiminiz zalimi sevdiniz. Ama bir gün olsun zulmü alkışlayan o ellerinizi mazluma uzatmayı denemdiniz. Zulme uğrayanın başını okşamadınız gözyaşlarını silmediniz.
Ben hanzala hala 10 yaşındayım hayatta kalmak için aniden geldim bu dünyaya bin kere öldüm işgal altındaki filistin topraklarında her Filistinli çocuk bir hanzaladır. Hala ölmeye devam ediyor nice hanzalalar. Ama hepsi hayatta ,umudum yok değil, bugün bombalar yağsa da evime, kulaklarımı kapatıp uyumaya çalışsam da şimdilik, işte böyle dimdik duruyorum işgalcilere karşı. Elbet bir gün dönücem vatanıma. Özgürce koşucaz kudüs sokaklarında arkadaşlarımla saklambaç oynıcaz mescid-i aksa avlusunda.
O gün geldiğinde vatanıma döndüğümde söz veriyorum. Yüzümü de dönücem size bende her çocuk gibi büyücem, basıcam 11 yaşına..


Yorumlar

Henüz yorum yapılmamış.

Yorum Yaz

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.