Oğuz ocağından, kayı boyundan,
Muştulu milletin kutlu soyundan,
Bir çınar kök saldı toprağa,
Bir hilal taht kurdu yüreğe
Aydınlığı şu cihanı bürüdü
Sıradağlar el bağladı sıradağlar yürüdü
Alperenler el verdi köhne çağlar bel verdi
Kadir Mevla himmet etti ozanlara dil verdi
Azameti karşısında sıradağların cüce dağlar yol verdi
Yunus Emre ve Mevlana ordusu seher sessizliğinde tesbih tesbih dizildi yola
Hoşgörü pazarında gönül verip gönül almaya
Yeminler edildi sözler verildi
Diyar-ı Rum’u Anadolu kılmaya
Ve yürüdü yıldızlarla beraber
Edebali Akşemseddin el ele
Her birisi emek verdi bir güle.
Bir gülümüz bin gül oldu,
Demet demet gönül oldu
Kutlu Cuma’larla ak otağlarla
Destanların toy düğünü kuruldu
Şu oba Ertuğrul Gazinin şanlı zafer durağı
Şu dağ Osman Han dağı
Şu çağ pasların silindiği zulmetin delindiği
Fatih Mehmed Han çağı
Ey zifiri günden güne katmerleşen köhne çağ
Gecelere güvenip de kara kına yakmayasın eline
Sıradağlar yüreğinden bir güneş doğmada ki geceler sahibine
Işığı zafer takı hem tarihin yüz akı
Nura hasret insanlık teslim ol ey karanlık