Yüreğime işledim tüm acılarını
Çektiğin her acı acımdır çocuk
Silemedim akan o göz yaşlarını
İçime dert oldu çektiğin çocuk
Nerde o neşeli hallerin şimdi
Masum kalmışsın köşende çocuk
Zalimler zulme doymamış yine
Ecel gibi takılmış peşinde çocuk
Umuda yolculuktur o kara gözlerin
Acıdan kan toplamış bak hele çocuk
Bilirim taş atmaktan yarılmış ellerin
Yaralı ellerine kurban olurum çocuk
Akranların neşe ile oynarken
Sen göz yaşına karıştın çocuk
Onlar oyuncak hayalleri kurarken
Sen bombalarla tanıştın çocuk
Bekle yarın umuda doğan güneşi
Senin de belki için ısınır çocuk
Hiç eksik etme içindeki hevesi
Yaşamak seninde hakkındır çocuk
Ağlama acısa da yufka yüreğin
İçinde öfkeni biriktir çocuk
Acılardan yorulsa da küçük bedenin
Umudunu yitirme bekle sen çocuk
O masum yüreğine bu zulüm niye
Zalimler ne ister senden be çocuk
Filistin’in kaderi belki sensin diye
Bu alçaklık o yüzdendir değil mi çocuk
Gün olur bir nida yükselir Filistin de
Zafer türküleri söylenir çocuk
Bu acı günlerin geçer hepsi de
Zafer şehadetle beslenir çocuk
Sen onurlu Filistin çocuğusun
Zalimin karşısında eğilme çocuk
Bir taş at bu kanla beslenenlere
Hep böyle dik dur eğilme çocuk
Gülüşlerin hiç gitmesin yüzünden
Yarınları bekle umutla çocuk
İnanmışsan üstün gelecek sensin
Rabbinin vadi var unutma çocuk