Sevgili dinleyenlerim.1981 senesinde ulu önder başkomutan Gazi Mustafa Kemal’in doğumunun yüzüncü yılını kutluyorduk.Türkiye’deki ben şairim ben edibim ben yazarım ben besteciyim diyenin hepsi gelmişti. Acizane ben de katılmıştım.Şöyle bir şiir yazmıştım.O senede benim şiirim âşıklar arası Türkiye birincisi oldu.Şimdi bu şiiri sizlere söylüyorum=

Asırlar gelse bu yurda Yılımızda Atatürk var
Nere gitsem Atam orda Yolumuzda Atatürk var
Öğün çalış güven dedi Bizi o irşad eyledi.
Türkiye’de seksen iki İlimizde Atatürk var
Okulların bahçesinde Gelinlik kız bohçasında
Türkçemizin lehçesinde Dilimizde Atatürk var
Evimizde aramızda Safımızda sıramızda
Cebimizde paramızda Pulumuzda Atatürk var
Sancakların gölgesinde Odamızın köşesinde
Sazların yanık sesinde Telimiz de Atatürk var
Zafer meşalesi yakan Esarete karşı çıkan
Cepheden cepheye akan Selimizde Atatürk var
Memleketin her yanında Hükümetin meydanında
Kahramanlık destanında Halimizde Atatürk var
Caddelerde geçeklerde Yalan değil gerçeklerde
Parklardaki çiçeklerde Gülümüzde Atatürk var
Atamızı çok severiz O komutan biz neferiz
Sabah akşam beraberiz Yanımızda Atatürk var
Kocaman bu kutsal toprak Destan dolu yaprak yaprak
Dalgalanır bayrak bayrak Elimizde Atatürk var

Sana bir sözüm var oğlum bana bak Allahın işine kafanı yorma.
Sözümü küpe yap kulağına tak dünya gidişine kafanı yorma
Birisi ham sofa biri binamaz birisi yaltakçı birisi yobaz
Birisi her ipte oynayan cambaz bunların beşine kafanı yorma
Oğlum acından öl sakın dilenme kaderinden hiç kimseye ilenme
Hele mahallenle hiç ilgilenme körüne şaşına kafanı yorma
Ne en önde yürü ne arkada kal kimseyi incitip alma bir vebal
Daima kamille eyle hasbıhal cahilin taşına kafanı yorma
Hayırsız zenginin tuh kesesine mazlum çağırırsa yetiş sesine
Acıma zalimin vur ensesine gözünün yaşına kafanı yorma
Çekince peşinden gelmeyen atı herifinden önce yatan avradı
Atasına karşı gelen evladı salıver peşine kafanı yorma
İlim öğren ta beşikten mezara elinden tut çağırırsa fukara
Kabahat ararsan oğlum kendinde ara elin sarhoşuna kafanı yorma
Bazı gün sevdalı bazı gün âşık onun her sahada fikri dolaşık
Arap saçı gibi karmakarışık dul avrat düşüne kafanı yorma
Seyyah oldu âlem gezdi Kocaman şair oldu şiir yazdı Kocaman
Kırk yaşından sonra azdı Kocaman sen ona boşuna kafanı yorma