Abdesti namaz ile
ben iş tamam sanırdım
beş vakitte câmide
en ön safta görürdüm

Beden câmiye gider
gönül dışarda gezer
gaflet ile namazı
ben ibâdet sanırdım

Giymiş cübbeyi sarık
sakal gâyet kabarık
öze olmadan tanık
velî dey kıskanırdım

İçine şeytan dolmuş
gâyesi ene olmuş
küfrü isyâna dalmış
bir nice ihvân gördüm

Hiçliği hoşça tattım
ilmi ameli attım
Bel’am Bâura baktım
hâlinden ibret aldım

Dış mü’min iç kâfir
iç necis dışı tahir
ben böyle nice mü’min
görüp hayrete daldım

Küfür içre îmânı
îmân içre küfürü
kalplerdeki mühürü
görünce şaşa kaldım

İmanı küfürü geç
hikmet denen perdey aç
istersen Hakk’a minhac
sana şifreyi verdim

Yunûsî gördü hikmet
eyledi Hakk’a kurbet
ben din ile îmânı
Hakk’a teslimde buldum