Bâd-i hazân esdi bâğlar bozuldu

Gülistânda katmer güller mi kaldı

Şecerler kırıldı bârlar üzüldü
El atacak dahî dallar mı kaldı

Bir sel aldı sahrâları bürüdü
Ağaçlar kurudu kökler çürüdü
Erler yüreğinde yağlar eridi
Hasb-i hâl edecek kâller mi kaldı

Bozuldu dünyânın bâğ u bostânı

Zâğ-ı siyeh yakdı bu gülistânı

Bülbüller okusun derdli destânı

Elvân nakış keşmir şallar mı kaldı

Er olan eridi yağ gibi gitdi
Şîr-i nerler zîr-i türabda yitdi

Serviler yerinde mugaylân bitdi

Petekler söndüler ballar mı kaldı

Ebnâ-yı zemânın gaflet serinde

Oynarlar gülerler yerli yerinde

Seâdet hidâyet binde birinde
Helâki fark eder haller mi kaldı

Er olan çekildi çıkdı aradan
Herbiri mahvoldu gitdi sıradan

Gazab etdi âlemleri yaradan

Mübtelâ olmamış iller mi kaldı

Dillerde kalmamış hidâyet nûru

İslâmın kalmamış kalbde sürûru

Kurbân olur islâm bulsa kubûru

LUTFÎ Hak söyleyen diller mi kaldı