Ey bana iyi diyen benim kamudan kemter
Şöyle mücrimim yolda mücrimler benden beter

Benim gibi mücrim kul gel iste bir dahi bul
Dilimde ilm ü usûl gönlüm de dünyâ sever

Zâhirim iyi adda gönlüm fâsid tâatte
Bulunmaya Bagdad’da bencileyin bir Ayyâr

Dışım biliş içim yad dilim hoş gönlüm mürted
Yavuz işe işi ad böyle fitne kanda var

Dışım göyner içim ham dirliğim budur müdâm
Yol varmadım bir kadem Arş’tan veririm haber

Hırkam suçuma perde endişem fâsid yerde
Gönlüm ayruk bâzârda dilimde sözüm esrâr

Hırkam suçuma perde endişem fâsid yerde
Gönlüm ayruk bâzârda dilimde sözüm esrâr

Kime kim öğüt verdim ol Hakk’a erdi gördüm
Bana benim öğüdüm hiç eylemedi eser

Takındım seyhlik adın kodum maşûk tâatın
Verdim nefsin murâdın kanı Hakk ile bâzâr

Yayıldı Yunus adı suçtur cümle tâatı
Çalab’ım inâyeti suçun geçire meğer