Gönül gözümü açarak hikmetleri görmeyem mi
Özüm içine dalarak sırdan haber vermeyem mi

Söyleyim de hâlimi bil açılmış gönlümde bir gül
Gül aşkına dertli bülbül olup zâri kılmayam mı

Aşkıyla oldum âvâre söyle hocam nedir çâre
Gönlüm düşmüş aşkı yâre aşk oduna yanmayam mı

Ayrı düştüm yârden yana yâr kokusun koymuş cana
Sakın deli demen bana dostu canda bulmayam mı

Halden hâle dönderildik halef olup gönderildik
Makâm’ı secde olunduk Hakk’a halef olmayam mı

Taleb eyledi canı mal ver malı cennetini al
Vermek canı ne güzel hâl dost aşkına ölmeyem mi

Eyledik biz Hakk’ı tahsin olduk onun için muhsin
Diyerek Allah’a ahsen sevip dostu övmeyem mi

Aç Kur’ân’ı oku da bak ikram eyledi yüce Hakk
Hakk’ın cemâlin umarak dü cihânı koymayam mı

Yunûsî kafayı yordu aslından haberler sordu
Bak size de haber verdi bilip haber vermeyem mi