Mahrem etti sırrına dostsun diye etti fâş
Beni bu hâle koyan kim bilmedin gardaş

Oldum Hakk yola revân ettim hikmeti beyân
Dâhi sırları ayân göremedin gözün şaş

Sanma gâfil gezerim nüktey mânâ sezerim
Hikmetleri yazarım çatmayasın bana kaş

Yolum Hakk’ın yoludur gönlüm aşkla doludur
Hâlim derviş hâlidir olmadın bana yoldaş

Gafleti öğün yaptın Hakk’ın yolundan saptın
Hakk diye nefse taptın attın kardeşine taş

Düşman mı istersin sen nefsindir düşmanın hem
Ederek nefsini zemm var git nefsinle savaş

Okursan aşktan sebak görürsün ayândır Hakk
Aç gözünü tâb a bak kaçma güneşten huffaş

Sözünden döndü diye kınardın nâ mertleri
Sen de nâmertler gibi döndün sözünden ahnaş

Merhameti sıyırdın kardeşleri ayırdın
Fitne çün söz buyurdun rehnümân oldu hannas

Aşk dedim sen erindin libâs-ı kibr büründün
Kurtdun kuzu göründün sen olmak istedin baş

Gel ayrılma sen mâh’tan çık girdiğin o râh’tan
İmdat eyle ervâh’tan gel etme gafleti aş

Şeytân seni kayırdı Hakk’sın dedi ayırdı
Allah birlik buyurdu sense oldun bize vaş

Yunûsî’yi medhuşum libâs-ı Hakk’ı puşum
Hakk’ta fânî olmuşum sen seyrettin gözle kaş