Medîne menzili vahyi Hudâdır
Medîne menba-i feyzi Hudâdır

Medîne oldu yenbû’u ulûmun
Medîne maksemi ilm-i atâdır

Medîne Ummi Büldân dedi Tâhâ
Kamû büldân ana rızkı ğidâdır

Bukâ’ın efzalıdır Mekke andan
Medîne kâili hayrul verâdır

Niçin olmaya eşref cümle yerden
Duran anda Muhammed Mustafâ’dır

Zemîni Âsuman hep gıpta eyler
Ki me’vâyi İmam-ül Enbiyâ’dır

Ana dertli varan bulur devâlar
Kamû amrâza toprağı şifâdır

Olupdur Mevlidi pes Mekke şehri
Medîne mehcer-i Bedr-i Dücâ’dır

Medîne nefy eder komaz içinde
Sürer anları ki tarda sezadır

Medîne ehline kim ede tâ’zîm
Kıyâmette yeri Tahtellivâdır

Medîne ehline veren hediyye
Ulu devletlere erse revâdır

Medîne ehline cevr eyleyenler
Se’adet bulmaz anlar eşkiyâdır

Medîne ehlinin ayağ-ı tozu
Bu Kuddusi gözüne tutiyâdır