Mezâk-ı şiʻri şâirân alurlar gülbe-i câne
O mir’ât-ı muhabbetden bakarlar rûy-i cânâne

Kelâm-ı âb-dâr dürdür velev ki çıksa bir hâkden
O câm-ı mey-i ma’nâdır yakışır bezm-i sultâne

Sezâdır ârife eş’âr ile hoş hasb-i hâl etmek
O verd-i bâğ-ı hikmetdir âşıkdır lal-i handâne

Güneş-veş pertevin salmış kulûb-i ârife eş’âr
Safâ bahş eylemiş her dem sudûr-i ehl-i irfâne

Diler LUTFÎ kerem-şân hem fazîlet-mend olan zâtdan
Kabûle şâyân olmazsa kabûl et atma yâbâne