Vasıl olmaz Hakk’a kimse, cümleden dûr olmadan
Kenz açılmaz şol gönülden, ta ki pür nur olmadan
****
Sür çıkar ağyar-ı dilden, ta tecelli ede Hakk
Padişah konmaz saraya, hane ma’mur olmadan
****
“Mûtû kable en temûtu” sırrını fehm eyleyen
Haşr u neşri gördü bunda nefha-i sur olmadan
****
Sen müyesser eyle ya Rab bizlere beytin tavaf
İlmin ile amil eyle vade tekmil olmadan
****
Hak cemâlin Kabesini kıldı âşıklar tavaf
Yerde Kâbe gökyüzünde Beyt-i Ma’mur olmadan
****
Mest olup mestâne geldim tâ ezelden tâ ebed
İçmişim aşkın şarâbın âb-ı engûr olmadan
****
Mest olanların kelâmı kendinden gelmez veli
Pes “Ene’l Hakk” nice söyler kişi Mansur olmadan
****
Bir acep sevdaya düşmüş tutuşur Şemî müdâm
Hakk’a makbul olmak ister halka menfur olmadan