Derd-mendim ol Hudâdan derde dermân isterem
Sâ’ilim bâb-ı ‘atâdan lutf u ihsân isterem

Bir siyeh-rû mücrimim kim dâ’im ‘isyân eylerem
Ol Cenâb-ı Kibriyâ’dan ‘afv u ğufrân isterem

Ben hakikat bahrine bir özge ğavvas olmuşam
Cem’ edip esdâf-ı bahri dürr ü mercân isterem

Cân kulağına “Ene’l-Hakk”ın nidâsı ereli
Yok karârım lâ-mekân mülkünde cevlân isterem

Bir enîsim yok cihânda söyleyem ahvâlimi
Hâlimi ‘arz etmeğe bir ehl-i ‘irfân isterem

Her biri esrâr-ı Hakk’ı bilmediler Zâtiyâ
Bilmeğe bu mantıku’t-tayrı Süleymân isterem