Ben sanırdım âlem içre bana hiç yâr kalmadı,
Ben beni terk eyledim gördüm ki ağyâr kalmadı.

Cümle eşyâda görürdüm hâr var gülizâr yok,
Hep gülistân oldu âlem şimdi hiç hâr kalmadı.

Gitti kesret, geldi vahdet oldu halvet dost ile
Hep Hakk oldu cümle âlem çarşı pâzar kalmadı.

Gece gündüz zâr u efgân eyleyip inlerdi dil,
Bilmezem n’oldu kesildi âh ile zâr kalmadı.

Dîn diyânet âdet ü şöhret kamu vardı yele,
Ey Niyâzî n’oldu sende kayd-ı dindâr kalmadı.