Ben bir Yakub idim, kendi halimde,
Mevla’nın ismi var idi dilimde,
Kaybettim Yusuf’u Kenan ilinde,
Ağlar Yakub ağlar Yusuf’um diye
Gitti de gelmedi vah yavrum diye evladım diye
Ağlar Yakub ağlar ağlar Yusuf’um diye
Gitti de gelmedi vah yavrum diye
Ağlar Yakub ağlar ağlar Yusuf’um diye
Gitti de gelmedi vah yavrum diye
Akardı Yakub’un gözünün yaşı,
Ah ettikçe eritir dağ ile taşı
Yusuf’u kuyuya attı kardeşi,
Ağlar Yakub ağlar Yusuf’um diye
Gitti de gelmedi vah yavrum diye evladım diye
Ağlar Yakub ağlar ağlar Yusuf’um diye
Gitti de gelmedi vah yavrum diye
Ağlar Yakub ağlar ağlar Yusuf’um diye
Gitti de gelmedi vah yavrum diye