Gel artık aldanma divâne gönül;
Pişman olup yoksa ağlayacaksın.
Oldun bir hayâle pervâne gönül,
Belki bu hayâlle hep yanacaksın..!

Bildim bileli her dem âvâresin,
Yolların yoldaşı tam bîçâresin,
Dertleri pek çok bir baht-ı kâresin;
Ah bilsem ne zaman anlayacaksın..!

Her gün ömrün mumlar gibi eriyor,
Bak, kimse feryâdına ses vermiyor!
Hasretlerin, hicranların bitmiyor,
Acep sen ne zaman uyanacaksın!

Arzuların hep rûhunu kanattı,
Günahların ruh ufkunu kararttı;
Gelen günler geçenleri arattı,
Bilmem buna nasıl dayanacaksın?.