Hüsnün diyarından eyledin cüda
Bize haram ettin illerimizi
Kangı şükûfeye oldumsa şeydâ
Koymadın sunmağa ellerimizi

Meydân-ı hüsnünde oynatırsın at
Ne diyardan geldin ey hûrî-sıfât
Cihanın şahların hep eyiedin mât
Kırdın kanat ile kollarımızı

Kaşların mihrâbdır gözlerin hatîb
Demlerin hayâttır leblerin tabîb
Yanağında feryâd eyler andelîb
Rakîbler dermesin güllerimizi

Vechinde yazılmış Seb’ul-Mesânî
“İnnâ fetahnâ” dan verir nişanı
Âfitâb-ı hüsnün yandırır canı
Zülfün sed eylemiş yollarımızı

Hazret-i Sâmî’den giymişem tacı
“Ve’d-Duhâ” yüzüdür “ve’l-Leyli” saçı
Olmak isteyenler f ırka-i nâcî
Ziyaret eylesin pirlerimizi

Yeter ettin bu Salih’e itabı
Bir zaman gösterdin yevmü’i-hisâbı
Şimdi arz eylersin ümmül-kitâbı
Büsbütün lâl ettin dillerimizi