Cemalini talep eyleseniz ey zakirler,
Candan geçip halka içinde görün cemâl
Şevkin ile Allah deyip, doğruya dönüp
Gece uykusunu haram eyleyip olun uykusuz

Uykusuzlara Hakk rahmeti olur yakın
Uykusuzların gönlü kırık, gözü yaşlı
Ben-benliğin cezasını verecek cehennem
Kibirlinin cehennem içinde hali perişan

Senden önce dostların nereye gitti;
Bu dünyaya meyletmeyip ağlayıp geçti
Ömrün son buldu, sıra sana yetti;
Günahına tevbe eyle, ey kötülükler işleyen

Nefsin senin, bakıp dursan, neler demez;
Ağlasan Allah’a doğru boyun bükmez
Ele alsan, yaban kuşu gibi ele konmaz;
Ele alıp gece uykusunu, eyle uykusuz

Nefs yoluna giren kişi rezil olur
Yoldan çıkıp, kayıp, tozup günahkâr olur
Yatsa, kalksa şeytan ile yoldaş olur
Nefsi tep, nefsi tep, ey kötülükler işleyen

Nefsin seni son anda köle eyler
Din evini yağma eyleyip tamam eyler
Öldüğünde imanından ayrı eyler
Akıllı isen, kötü nefsten ol şikayetçi

Fir’avn, Kârun şeytan sözünü sıkı tuttu;
Bu sebepten yer yarıldı onu yuttu;
Mûsa Kelim öğüt verici olup sözler söyledi
Kulak tutmadan o ikisi öldü murdar.

Günahına tevbe eyleyip ağlayıp yürü
Giderim deyip yol başına varıp dur
Gidenleri görüp sen de ibret al
İbret alsan, yattığın yerin olur gül bahçesi

Mü’min kullar dert ve hâlet peydâ eyledi
Hakk yolunda can ve gönlü şeydâ eyledi
Dünyayı bırakıp âhireti sevda eyledi
Sevda eylesen, hûri-gılman hepsi hazır.

Kul Hoca Ahmed, nefs elinden eylerim feryad
Pir-i kamil olur mu ki ona cellad;
Habersizler işitmezler figan ve feryad
Kan ağla, işitsin o ulu Allah.

Hoca Ahmet Yesevi