Muhabbetin şarabından içirmese
Can ve gönlüm hasret ile gider dostlar
Allah zikrini vird eylemeden ölüp gitsem
Essiz ömrüm zahmet ile geçer dostlar

Allah diyen gerçek aşıklar Burak’a bindi
Sevgilisinden mihnet yetse boyun sundu
Tarikatın pazarında sefer eyledi
Hakikatın deryasından geçer dostlar

Hakikatın deryasından alan kişi
Özü mahzun gönlü kırık gözde yaşı
Hor görülmek-ağlamak meşakkattir daima işi
Cemalini taleb eyleyip bulur dostlar

Hakikatlı aşıkların nefsi ölü
Üçyüz altmışdört, yüzkırkdört bütün sülük
Sözü tatlı, huyu ve şuuru yüz bin türlü
Bu dünyayı değersiz paraya satar dostlar

Arif aşık olayım desen elem çek
Hakk vuslatına yeteyim desem geceleri don
Bu dünyanın eğlencesini boşlayıp
Boşlayıp atsa ben-benlik gider dostlar

Kıyametin şiddetini bilmeyenler
Şiddedi azablı dar kabirden kormayanlar
Hakk kahrından korkup yaşını dökmeyenler
Cehennem içinde yüzbin azap çeker dostlar

Vah ne yazık geçti ömrüm bilemedim
Candan geçip Hazret’e doğru varamadım
Nefsden geçip Hakk emrini yapamadım
Ölüp varsam hasret bana yeter dostlar

Geçti ömrüm şeriata yetemedim
Şeriatsız tarikata geçemedim
Hakikatsız marifete batamadım
Sarp yoldur pirsiz nasıl geçer dostlar

Kul Hoca Ahmed nefsim saklı bu yola
Onun için kaçtım dostlar çölden çöle
Allah deyip hiç bakmazdım sağ ve sola
Allah diyen şevk şarabını içer dostlar

Hoca Ahmet Yesevi