Bir sabah… Ansızın, tanla beraber,
Kuşattı ruhumu, bir miski amber..
Gönül penceremden, Yüce Peygamber;
Muhammed’i gördüm, Hira Dağında…
****
Açıldı.. Bin dört yüz yıl ötelerde;
Semavi sahnede, ilahi perde..
Bir anda belirdi, Cibril göklerde,
Taşlar nur kesildi… Hira Dağında..
****
İndikçe kubbeden, selam selleri;
Deryalara döndü, Mekke çölleri…
Rabb’imin ikramı, cennet gülleri,
Buram buram tüttü… Hira Dağında…
****
Süzüldü semadan, envai renkler;
“İkra” sesleriyle, çınladı gökler,
“Muhammed” diyordu, bütün melekler;
Bir mucize gördüm… Hira Dağında…
****
Başladı son mesaj, ilk hecesinden;
Kur’an’dı bu inen, Cibril sesinden..
Yüce kâinatın, Efendisinden,
Ayetler dinledim… Hira Dağında…
****
Artık… Hak batıldan süzülüyordu,
Tüm kara düğümler çözülüyordu,
Hakk yolu, bir daha çiziliyordu,
Güneş, son kez doğdu… Hira dağında…
****
Ayrıldı… Hayır, şerr, helal ve haram;
“Kurtuluş” diyordu, İlahi Kelam..
Seslendi, Muhammed Aleyhisselam;
Bütün insanlığa… Hira dağında…