Bu sürâhi meselâ bir sanem-i ra’nâdır
Ki dem-â dem tarab-engîz ü neşât efzâdır
Serv tek kâmet-i dil-cûyile uşşâk-firib
Şem tek pertev-i ruhsâr ile bezm-ârâdır
Gül-bün-i bağ-i tarab gonce-i gül-zâr-i ferah
Gül kim andan açılır câm-i mey-i sahbâdır
Reng-i zerdim ile surhun görüp eyler hayret
Ki hazân içre aceb bu ne gül-î hamrâdır
Gâh hem-silsile-i âşık-i hûnin ciğeri
Boynu zencîr-i cünün kaydı çeken şeydâdır
Gâh yüz âşık-i şeydânı kılıp mest ü harâb
Eylemez hiç terahhum işi istiğnâdır
Bezm için her tarafın turfa igitler tutmuş
Sanasın hil’at-i zer-beft ile bir mirzâdır
Bâtın-i sâf ile bir sofiye benzer ki müdâm
Secdesinde eser-i sıdk u safâ peydâdır
Keh-rubâyî don ilen bir büt-i ser-keştir kim
Cilve-i nâz ile şeh meclisine zibârdır
Ol şeh-en-şâh ki feyzinden umar kâm müdâm
Bezm-î vahdette eger Hızr ü eger Isâdır
Çâker-i çâkeri Fağfûr ile Hâkân oluban
Bende-i bendesi İskender ile Dârâ’dır
Cem ü Cemşid değil bezmde hemtâsı anın
Server-i bîbedel ü husrev-i bî-hemtâdır
Hân-i âdil hem anın pertev-i ikbâlinden
Bir eser taptı ki sâhib-ü binâdır
Neş’e-i zevk bulan câm-i rızâsından anun
Bezm-i aşkında kamu ömr kadeh-peymâdır
Ey Fuzûlî dün ü gün eyle du’â sıdk ile kim
Ola bu devlet ü ikbâl ile tâ dünyâdır

Fuzuli