Âyine sever candan ruhsâre-i cânânı
Bir gâyete yetmiş kim ayrılsa çıkar cânı
Feryâd ki aks oldu ol kim göreyim derdim
Âyine-i ruhsârın levh-i dil-i hayrânı
Ol çâh-i zenahdâna derdim vereyim gönlüm
Gönlümde görür oldum ol çâh-i zenahdânı
Âzâdlerin gönlün cem’ etmiş iken gaflet
Depretme sabâ bi’llâh ol zülf-i perişânı
Yâre gam-i pinhânın izhâr edebilmezdim
Şâdım ki revân oldu gözden ciğerim kanı
Derd ü gam-i pinhânım fehm etti el âhımdan
Yüz âh ki fâş etti derd ü gam-i pinhânı
Hicrân gecesin görgeç dûzah elemin bildim
Kim rûz-i kıyâmettir yârın şeb-i hicrânı
Candan geçeli buldum râhat gam-i âlemden
Hoş hikmetle buldum ol derde bu dermânı
Yâ rab ne sebebdendir kim hiç eser kılmaz
Dil-dâre Fuzûlî’nin feryâd ile efgânı

Fuzuli