Bir millet haykırır derin gurbetten,
Haykırır dünyaya ayrıldım yurttan,
Gaddarlar ayırmış tırnağı etten,
Başları gurbette çıkmıyor dertten.
Figan feryatlardan inler kâinat,
Zalimler şart koşar ederler inat,
Kararmış yazılar, kararmış hayat,
Kimse sahip çıkmaz ve örtmez kanat.
Uyan ey gurbette bağrı pişenler!
Anavatanından ayrı düşenler,
Dağılsın zindanlar, her tür kişenler,
Yeter zulüm zulmet, can çekişenler.
Gurbet esarettir, gurbet cehalet,
Gurbet zulüm, zulmet, gurbet sefalet,
Bu sözler yaşanmış, değil kehanet,
Haksızlığa susmak Hakka ihanet.
Kuruyup bağ bahçen dönmeden çöle,
Kenetlen bir can ol, kim seni böle,
Türk nesli hür yaşar gerek hür öle,
Yırt gurbet perdesin, olma sen köle.
Yeter bunca figan, ayrılık, feryat,
Başkalardan bekleme, arama imdat.
Sendedir güç kudret, elinde sedat
Boz örümcek ağını, at üstünden at,
Yeter horlanmalar, bunca hakaret!
Sende vatan aşkı, sende hararet,
Sende umut, iman, sende cesaret,
Seni tuta bilmez hiçbir esaret.
Hay vur gök titresin, aç yeniçağı,
Ah çekip bekliyor ana kucağı,
Sana yakışır mı gurbet batağı?
Yak! Tütsün yeniden vatan ocağı.
Unutma! Yüreği dağlı vatanı,
Tarih unutur mu hiç unutanı?
Hatırla geçmişi, kendini tanı!
Gelecek sorgular bugün yatanı.
Senindir bu vatan, senindir toprak,
Tek sana aittir, senindir bu hak.
Kazan toprağını, yüzün olsun ak,
Uzadı bu gaflet, uyan millet kalk!