Ey mu’allâ zât-ı pâkin menba’-ı feyz-i hikem
Oldu hakkâ âfitâb-ı evc-i lâhût-i kıdem

Mâh-âsâ nûr-bahş oldu dü kevne tal’ati
Halk peydâ oldu nûru fâtih-i kenz-i ‘adem

Kim didi lâ olmasa ol ‘âlem olurdu ‘adem
Feyz-i ma’nâ sürdü a’yânı çıkardı san hadem

Tâ süreyyâ hem serâya irdi nûr-ı rahmeti
Mevc-i deryâ her yana cevher-nisâr oldu kerem

Sırr-ı ahfâ zâhir oldu cevher-i kenz-i hikem
Dürr-i yektâ lü’lü’-i lâlâ yemm-i zât-ı ‘ızâm

Nûr-ı esnâ zât-ı akdem cârî oldu hikmeti
Ol mezâyâ nâmın itdi ‘akl-ı evvel hem kalem

Oldu ma’nâ feyz-yâb-ı reşha-i nûn ve’l-kalem
Bâ-tekâzâ anın içün urdu levh üzre rakam

Feyzi pes akdı irişe öyle nehr-i himmeti
Halkı ihyâ kıldı ebr-i feyz-bârı dem-be-dem

Ya’nî a’lâ maddemiz olup o nûr-ı muhterem
Gizli peydâ ol-durur pes nûr-ı zât-ı pür-hikem

Sırr-ı esrâ kıldı inşâ nûr-ı kevni neş’eti
Mihr-i ihdâ oldu zerrâtı nücûm-ı dîn hem

Nûr ile tâ oldular hem necm-i âfâk-ı zulem
Basdı ol pâ oldu nâ-peydâ şeb-i zulm ü sitem

Kadri ile şirki ref’ itdi ziyâ-yı vahdeti
Nûr-ı ezkâ oldu tevhîd ile lâmi’ der-ümem

Şâh-ı yektâ oldu tefrîd ile mânend-i ‘alem
Gör serâpâ ‘âlemi doldurdu eltâf u ni’am

Şâh-ı yektâ cevher-i ferd oldu zât-ı ‘izzeti
Bahr-ı tende câmi’-i ahlâk u evsâf-ı kerem

Derk idüp tâ künh-i zâtın anlamaz ‘akl-ı etemm
Hakkıyla yâ nice vasf itsin anı nu’ûtuyla fem

Cân vir ana ki ciğerler yakdı anın firkati
Vasl-ı ferdâ fikr kıldı dil-güdâz-ı sûz-i gam

Bâbına tâ gelmişem pür-cürm ü ‘ısyân u nedem
‘Afv-ı i’tâ eşk-i çeşmim kılmaya âlûde-dem

Bâ-‘atâ y3a umarım şâfi’ ola şâfi’yyeti
Bâ-hatâ yâ irdi taksîrât-ı nefs ile sedem

Ey rahîmâ kıl şefâ’at emrine lutf u himem
V’ey nasîrâ dest-gîr ol kanda sürçerse kadem

Rûz-i ferdâ kıla düzehden himâye hazreti
Dest-i i’tâ ola her dem sâkî-i havz-ı şebem

Dil-nevâzâ geldi Abdullah bâ-hüzn ü elem
Eyle iğnâ yâ cemîle’l-‘afvi bâ-hulk-ı şiyem

Çâre-sâzâ bendene rahm eyle artdı zilleti
Seyl-i gam tâ kıldı peydâ ebr-i gam-bâr-ı tühem