Yine coştu deli gönül eğlenmiyor
Dinlemiyor nedendir, ah nedendir!
Nerde güzel görsen kalmak istersin
Ben senin derdini çekemem gönül!
Feleğin yayı ağırdır, döndüremezsin
Aşkın belâsını hiç çekemezsin
Bu nurun şem’ini sen yakamazsın
Ben senin derdini çekemem gönül!
Yüce yüce yerlere çıkmak istersin
Bütün güzellere konmak dilersin
Hepsini birden almaktır niyetin
Ben senin derdini çekemem gönül!
Ankâ kuşu dersin şanın çok yüce
Binasını kurmuş kühü tacında
Yumurtasın yapmış hû’nün içinde
Ben senin derdini çekemem gönül!
Miracını yapmış belâ içinde
Civcivin çıkarmış anın içinde
Hakk benim içimde mihmandır dersin
Ben senin derdini çekemem gönül!..
Cemâl celâl bende, kemâlim dersin
Mis gibi kokuyor ahvâlin yasin
Enfime doluyor buyun edasın
Ben senin derdini çekemem gönül!
Dolaşırsın bir solukta âlemi,
Benim elimdedir kudret kalemi
İhata etmişsin bütün âlemi,
Ben senin derdini çekemem gönül!
Sırrını vermezsin hiçbir kimseye
Azametin yavuz, acaba niye?
Fenâ beka aslın ehadi seyran
Ben senin derdini çekemem gönül!
Davud olmuş ismin ilm-i ezelden
Kararın çekilmiş; Melâmî merdan
Belâlar yağıyor başa her yerden
Ben senin derdini çekemem gönül!