Geldim cihâne hemân Hallâk’ı bilmek içün
Sa’y itmedim bilmeğe oldum peşîmân bugün

‘İlmim ile çün ‘amel kılmak nasîb olmadı
Tâbi’ olup nefsime dünyâya itdim rükün

Zühdümde yok hîç hulûs ‘ucb u gurûr hem işim
Mâl ü ‘ıyâl kıldılar meftûn beni hem zebûn

‘Aşksız irilmez imiş fehm eyledim menzile
Her gicesi ‘âşıkın Kadir Berât hem rükün

Geçsem mecazdan dirim olsam hakîkatle yâr
Yansam bu ‘aşk oduna çıksa semâya tütün

‘Ayne’l-yakîn Halık’ı ‘irfân gerek bilmeğe
Her kim ki ‘ârif değil ol olmaz insân bütün

Kuddûsî’ye ma’rifet vir lutf idüp ey Hudâ
Olsun senin ‘ârifin hem ‘âşıkın ez-derûn