Kande kim bakar isem gözüme karşu duran ol
Gözeden karşu bakuben yine anı gören ol

Ol hâkim-i mutlak-durur uş cismim içinde
Cânımda duruben kamu işim bitiren ol

Oldur ki beni bir dem ârâm olmağa komaz
Dağlar aşurup ilden ile beni süren ol

Oldur ki yoğu vâr idüben vârı yoğ eyler
Dirileri öldürüp ölüler diriden ol

Ayruk dahi kim var kanı göster ne hâkim var
Rence bırağan oldur u şerbet içiren ol

Boynum ana bağlı yüreğim dağlıdır andan
Boynumu buruben yüreğime dağ uran ol

Ayrılmadı Âşık cânı anınla biledir
Cândan içeru cân oluban cânda duran ol