Hiva şevayi tava rojayi
Geceleri Ay, Gündüzleri ise Güneşsin

Sorgula feqiyu alimayi
Talebe ve Alimlerin Gülü,

Nêrgıza menzila xemgin tuyi
Mahzun Menzil’in Nergiz’i

Kulilka ğewse kesrewi buyi
Ve Gavsı Kasrevi’nin Çiçeğisin

Ez bê te bı dılek bırindarım
Sensiz gönlüm kırık ve yaralı

Dıçımu têm jı buna te dınalım
Gidip gelip sürekli acını çekiyorum

Wek teyrê bask şıkesti bê halım
Kanadı kırık kuş misali takatım kalmadı

Zu were ğewsem tu tebibêmın
Yetiş Ey Gavsım ! Tabibim sensin

Jı bu ku wan roje me bir binim
Beraber geçirdiğimiz günleri yad etmek için

Dıkım nakım seyda te nabinim
Ne kadar uğraşsam da seni göremiyorum

Bırina dılemin bıkewine
Ne olursun şu gönül yaramı dağla

Rabe ğewsem carek te bivinim
Keşke kalksaydın, bir kere de olsa cemalini görseydim..

Sed hewar jı buna ğewsê çav xezal
Vah ki kaybettik Ceylan Gözlü o Gavsı..

Sed hewar jı buna qutbê gulizar
Vah ki kaybettik gül yüzlü o Kutbu

Tu daim lı peşyame şahsuvar
Ayrılsak ta zahiren, önümüzde daima rehberimizsin

Tu bavu bıra u kalu heval
Sen Baba, Kardeş, Dede, yeri geldiğinde Arkadaş oldun. Sahi sen Her şeyimiz oldun