Tehî destim ilâhî dü cihânda bir medârım yok
Enîs-i mûnisim sensin dahî bir özge yârım yok

Gam-ı hicrinle bîmârem dahî aşkınla hem-zârem
Senin gayrı kime varam ki varsam i’tibârım yok

Günâh deryâsına daldım olan vârım suya saldım
Hevâ-yı nefs ile kaldım günâhdan gayrı kârım yok

İderem âh u vâveylâ senin derdinle ey Mevlâ
Gezerim kûh ile sahrâ ki bir yerde karârım yok

Cihânı serteser gezdim nedir encâmını sezdim
Garîbem çün yolu azdım senin gayrı arârım yok

Kusûr u cürmümü bildim yüzüm kâre sana geldim
Nemiz varsa fedâ kıldım ki senden gayrı vârım yok

Dün ü gün zâr ile giryân gözüm pür nem ciğer biryân
Bulamam derdime dermân amândan gayrı kârım yok

Hezâr bin renge boyandım o sûretden bulam sandım
Bu derdin oduna yandım bilmece hiç niyârım yok

Bu Sûzî şöyle nâlândır cemâl-i yâre hayrândır
Gönül gâyet perîşândır hâlimden hiç sorârım yok