Ağlayu geldim cihâna ağlayuben giderem
Böyle geldi gitdi âhir cümle cumhur-ı ümem

Ey gönül bu bir iki gün ‘çün niye bu tumturak
‘Âkıbet fikrini eyle çün sana oldur ehemm

Baruban devşirüp esbâbın müheyyâ eylegil
Kûs-i rıhlet çalınanda çekmeyesin tâ elem

Aldanup dayanma dehrin iki gün lezzetine
Çarh-ı gaddâra dayanan âhiri çekdi nedem

Bu cihân benim deyü hâkân olanları göre
Düşmenine koyup âhir gitdi Dârâ’yla Cem

Râhat olaydı olurdu bunda Fahr-ı Enbiyâ
Çün ana kalmadı kalmaz bana sana dahi hem

Gitmedi mi hasret ile hayf idüp şâh-ı ‘Arab
Olmadı mı zillet ile Kayser ü şâh-ı ‘Acem

Kalma yoldan oyalanup yürü kim durmaz refîk
Fırsatın fevt etme kim devrân hemîn demdir bu dem

Evvel âhir geldi gitdi hasret ile hayf ü idüp
Şâh u dervîş ü ganî vü bî-nevâ vü bây hem

Dâr-ı dünyâ bir meşakkat-hânedir kim her gelen
Tâ olunca çâk-serdir mihnet ile kahr u gam

Ölmek imiş âhiri âsân eğer müşkil derler
Ey Hayâlî bes yeter derdime dahi biş ü kem