Allah yâdını söyler kullar mâna ile;
Mânasıza aslâ kulak salmaz olur.
Allah diyen âşık kullar daima-devamlı
Hakk yâdından zerre gâfil olmaz olur.

Hakk yâdından zerre gâfil olmayanlar,
Yatsa, kalksa, Hakk zikrini bırakmayanlar,
Vallah, billah dünya haram, almayanlar,
Kabir içinde o kul asla ölmez olur.

Mârifetin bostanında canını veren,
Muhabbetin meydanında baş oynayan,
Hakikatin denizinden cevher alan
Dalgıç gibi o denizden çıkmaz olur.

Erenleri o denize daldı, battı;
Gece gündüz dinmeden bir an, zikrini söyledi
Ölmeden önce can acısının, zehrini tattı;
Ahiret hazırlıklarını koymaz olur.

Gâfil olmaz Hakk yâdından geceleri tamam;
Helâl lokma talep eyler, yemez haram;
Derviş gerek işbu sıfat ile daima
Kul olarak kulluğundan caymaz olur.

Kul olarak kulluk eyler Rabb’ine
Tenini, canını esirgemez o Mevlâ’sına;
Sabreder olup umut tutar vaadine
Cefasından gerçek âşıklar dönmez olur.

Cefa çekmeden âşık olmaz, dinle gâfil
Cefa çekip sabreder ol, olma cahil;
Râzı olup kulluk eyleyen olur akıllı
Cahil insan birbirinden ayrılmaz olur.

Kulum diye Hakk emrini kılmayanlar
Kudretini görüp ibret almayanlar,
İman-İslam kurallarını bilmeyenler
Ulu günde kızıl yüzlü olmaz olur.

Hak yolunun şevki çoktur bilenlere;
Korku ile ulaş o ölenlere;
Kolay görünür yolu daima yürüyenlere;
Böyle kullar kabir azabını bilmez olur.

Kul Hoca Ahmed, Allah de, yaşın aka
Giden ârif himmet eyleyip elini tuta
Rahmeti gelse, Rahim Mevlâ’m rahmet eyleye
Allah kulunu aslâ kayıpta koymaz olur.

Hoca Ahmet Yesevi