Âmine Hâtun Muhammed ânesi
Ol sadefden doğdu ol dür dânesi

Çünki Abdullah’dan oldu hâmile
Vakt irişdi hafta vü eyyâm ile

Hem Muhammed gelmesi oldu yakın
Çok alâmetler belirdi gelmedin

Şol kitablar içre söylenen haber
Zâhir oldu vü göründü serteser

Halk-ı âlem gözleriyle gördüler
Görmeyenlere haberler verdiler

Âmine Hâtun gözüyle gördüğün
Ol gicede nice lutfa erdiğin

Râvîler yazdı haber verdi bize
Biz dahÎ yazdık kim aydavuz size

Dinlenüz binde birini diyelim
Tûtiler gibi şekerler yiyelim

Dînimiz mülkünü âbâd idelim
İşidenler cânını şâd idelim

Aşk ile her kim ki dinlese bunu
Açıla gönlünde rahmet gülşeni

Hem hidâyet bülbülü anda öte
Hem seâdet servi cânında bite

Mustafâ’nın cânibinden bî-gümân
İrişe bûy-i şefâat her zamân

Her ki dinlerse bu sözü aşk ile
Lâ cerem Tanrı ana rahmet kıla

Mustafâ’nın mevlididir bu kelâm
Sanmanız bunu kelâm-ı her avâm

İzzetini key sakının bu sözün
Devletinize sebebdir bu sizün

Mevlidine kim anın izzet kıla
Mustafâ’dan ol dahî izzet bula

Hem şefî’ ola ana ol Mustafâ
Ola derdine şefâati şifâ

Haşre dek ger denilirse bu kelâm
Nice haşr ola bu olmaya tamâm

Ger dilersiz bulasız oddan necât
Aşk ile derd ile eydün es-salât