Ansızın durduğumda gönlüm içine
Hakk Allah’ımın nazargâhı düştü olmalı
Kırk yıllık zincir çöktü gönül ülkeme
Hakk zikrinin nuru ile açtı olmalı

Zakirleri toplanıp dizildiğinde
Zikir ve semadan meclis kurulduğunda
Boyun ukba dünyasından ayrıldığında
Gönül kuşu Hazret yönüne uçtu olmalı

Hiç bilmem nasıl olacak benim işim
Onun için akar daima gözde yaşım
Seherlerde kalkıp Hakk’tan dilemişim
Melekler “Amin’ine düştü olmalı

Mahzun cana yakındır Hakk derğahı
Pişmanlıkta yeter mi ki birer ahı
Hangi gönül olsa Hakk nazargahı
Hakk nazarı içe dolup taştı olmalı

Hakk işini Hakk için buyurdular
Özlerini halklar arasına yetirdiler
Sıkıntılarını nimet gibi kaldırdılar
Bağrı kanlı gözü yaşlı doldu olmalı

Seven kullar sevdiğine kayırdılar
Dünyayı bırakıp din işine yöneldiler
Aşık kullar Allah diye hareketlendiler
Şeytanın zehri yarılıp kaçtı olmalı

Allah de ey Kul Ahmed özünü bil
Özünü bilince ilmin ile amel kıl
Büyük küçük dostlarından özür eyle
Sen bilmezken senden hata geçdi olmalı

Hoca Ahmet Yesevi