Besmele geçsin başına gelsin mü’minler hoşuna
Geçirme ömrün boşuna Kur’an’ına devam lâzım.
Allaha hamd eder kulu Peygamber göstermiş yolu
Şükre devam eyle, ulu bu nimeti bilmek lâzım.
Gelip kıldırdı dumanı kula öğretti imanı
Resul’dür etme gümanı salavata devam lâzım
Bilin Muhammed Mustafa vazifeyi etti îfa,
Al-i Ashab ruha safa yollarından gitmek lâzım.
Namaz, İslâm’ın binası şehadet oldu hanesi
Tenvir etti, uyan nası tehvid’e çalışmak lâzım.
Savm ile kır nefsin belini HakK sever zekat veren kulunu
Hacc et, gör Mekke ilini farz olana gitmek lâzım.
Evvelâ ilim olmalı amel nehrinden dolmalı
İhlâs bahrine dalmalı bu işe ihtimam lâzım.
Tarikat temeli bunlar rabıtayla kalbi dinler
Teslim olup işi anlar meyyit gibi olmak lâzım.
Tarifeye hile etme eksik yahut fazla gitme
Kendi fikrin sözün tutma başını indirmek lâzım.
Letâif dersini alan mahsun olma, geri kalan
Riyakârlar bela bulan yokluğa atılmak lâzım.
Kardeş gel benliği bırak gerek gayet temiz yürek
Yakın sanma, yol çok ırak tedarikin görmek llâzım.
Kalbin zikri soldan başlar ruhun dahi, sağdan işler
Sır çalışır, olur üçler tarifeyi tutmak lâzım.
Hafî, sağ memenin üstü, ahfa’nın, Muhammed dostu
İhvanın tez geçmek kasdı lâkin burda durmak lâzım.
Beşini bir eyle burda daima kalbinden kur da
Çok durdukça şifa derde temel muhkem olmak lâzım.
Söylemeden tez tez geçme tarifçiye yara açma
Her arkın suyundan içme menbaını bulmak lâzım.
Beş’den sonra alna çıkan adû nefse zincir takan
Zikrin aleviyle yakan rabıta çok olmak lâzım.
Şeytan, dünya hücum eder meyledersen zikir gider
Yetişen var etme keder hazrete çağırmak lâzım.
Bundan sonra zikr-i kül’e bir sızı çökmeli bele
Zikir hiç gelemez dile cemi’ âza demek lâzım.
Zikr-i sultanî’ye dönen mâ, hevâ, nâr, turab binan
Bütün vücud bir dil sanan yarenlarla sohbet lâzım.
Bundan sonra nefy-ü isbat gelir tevhid, gider zulmet
Lâkin çok istermiş gayret fikren buna devam lâzım.
Nefesini çeken içe tek olacak, varın üçe
Yirmi bire yol aça maksut, matlub, rıza lâzım.
Yazmakla bu iş bilinmez sadr’a yazılır silinmez
Bu ders herkesde bulunmaz lâkin tarif etmek lâzım.
Gir murakabe içine katın ebrarlar göçüne
Bunlar gelmesin hiçine hedefin gözetmek lâzım.
Kalbin arşa tam açmalı Allahın feyzini içmeli
Fena ahlâktan geçmeli nefsini çiğnemek lazım.
Üç şey bu derslere zarar hasta, derde deva arar
Üstazımız vermiş karar reçetesin tutmak lâzım.
Şeriatsız işi yapmak fenalık ardına kopmak
İğne kadar haktan sapmak zararını bilmek lâzım.
Şeriatsız tarîk olmaz cahil sofu dinin bilmez
Belki camiye de gelmez bu kavimden kaçmak lâzım.
Kadınla zikre oturur helâl’ der, dînin yitirir
Girdiği köyü batırır namusu korumak lâzım.
Ekserî cahil toplanır varır ilmeye saplanır
Yumurta olsan kulplanır cahillerden kaçmak lâzım.
Böyle olur kerametten azan şeriat, elde bir mizan
Aldatır, ‘sen de keramez kazan’ her şahsı bir tartmak lâzım.
İkinci, gafille sohbet aman, bu işten et nefret
Sana lâzım gözüm uzlet halvete çekilmek lâzım.
Üçüncü, dünyayı sevmek kalbine sevgisin koymak
Daima lâfını etmek bu sözlerden hazer lâzım.
Kalemdar, kusurun dolu bu üç şey sende var, belî
Öyle ise niden eli kendini düşünmek lâzım.