Bıraktı hâke hüsnün âf-tâb-i âlem-ârâyı
Götürdü yer yüzünden mu’ciz-i lâ’lin Mesihâ’yı
İki gözden revân etmiş sirişkim kâmetin şevki
Asâ-yi mu’cizi gör kim iki bölmüş bu deryâyı
Bükülmüş kadimdi kurtaragör kullâb-i zülfünden
Hatâdır çekmesin çok bağrı çökmüş bir sınuk yayı
Ruhun üzre ham-i ebrûnu görmek isterim ammâ
İyen düşvâr olur gün var iken görmek yeni ayı
Şarâb-i nâba lûtf et muhtesib kahr ile çok bakma
Mükedder kılma aks-i tîreden câm-i musaffâyı
Yedi gündür ol ayı görmezem âhım şerâriyle
N’ola kılsam Benâtü’n-na’ş ile yek-san Süreyyâ’yı
Fuzûli eşk seyliyle perişân olma sabr eyle
Ana hem var ola âhir tutup durur mu dünyâyı

Fuzuli