Çünki mesîh-i ‘aşkdan aldı nefes ‘asâ-yı ney
Mürdeye bahş-ı cân ider dem çekip ejdehâ-yı ney

Hây-i dehende Hû’suna hemdem olup hüviyyetin
‘Âlem-i bî-hûdîdedir na’ra-i “Yâ Hudâ”-yı ney

Revha olup bi-‘aynihî Ka’be’ye nâvdân-ı zer
Zemzem-i feyz-i giryedir zemzeme-i nevâ-yı ney

Kalbe işâret eyleyüp söyledi beynel-isbûeyn
Nefy-i hevâ-yı nutk ider ehline nûn u yây-ı ney

Dûr-i şenîd-i râz olan dahi dil-âşinâlara
Silsiletül-cereslenir velvele-i derây-ı ney

Eyle ‘urûc-ı çarh-ı dil dinle kalem sarîrini
Sırr-ı semâ’-ı sidredir nağme-i müntehâ-yı ney

Minber-i arşa dek çıkup pâye-be-pâye keşf ile
Cifr-i rızâ beyân ider hutbe-i Murtezâ-yı ney

Fasl ile vaslın aslını ân-be-ân bilenlere
Hûy-i Hudâ Hudâ imiş hây-ı cüdâ cüdâ-yı ney

Hûr-ı behişt-i nağmeyi gûne-be-gûne gösterir
Kûçe-i sûk-i sûretin câddesidir fezâ-yı ney

Bâz-ı hezâr-sayd olur evc-i safâda olsa ger
Şehper-i desti neyzenin bâl ü hümâ-yı ney

Oldu bu cân nâle-ger nağme-misâl derbeder
Yara yürekde elde ser serde yine hevâ-yı ney

Bir dem ü bir elif gerek âdeme âdem olmağa
Gâlib o remzi keşf ider kâmet-i Hakk-nümâ-yı ney

Çeng ü nefîr her biri mazharıdır bir ‘ârifin
Hazret-i Mevlevîyedir ‘aşkda intimâ-yı ney

Eyler o şâh-ı kâmyâb bahşîş-i zevk-i bî-hisâb
Keçkûl alup ele rebâb gelmiş olup gedâ-yı ney