Dün ü gün feryâd u efgân itmeyem pes neyleyem
Çok-durur derdim benim bilmem ki kang’sın söyleyem

Âteş-i hicrân ile yandı tutuşdu ciğerim
Yanaram bir dem ki feryâd itmeyem pes neyleyem

Anca derdim vâr eğer âh eylesem yanar cihân
Korkaram âh itmeğe âh itmeyem neyleyem

Bâda virdim hırmân-ı ‘ömrüm ezelden tâ ebed
Pes teessüf eyleyüp âh itmeyem neyleyem

Tutuşup yandı Hayâlî kalmadı andan eser
Kanı bir hem-dem ki bir dem ana derdim söyleyem