Eşsiz bu tarikatın sonu nerede
Dostlarım aramızda dolaşmaz o
Eğer gezseydi olmazdı aşıklarda
Nice yol kirler yerini kirlenmez o

O erin gülü o şeriattır
Meyvesi tatlı tarikat lokmasıdır
Kim kulunun kulu olsa hakikattır
Kaf dağını toptanyutsa turlanmaz o

Belirtisini söyleyerek gitti aşıkları
İsteyip oldu onun sadıkları
Olduk diye söylemediler layıkları
Gördüğünü gördüğü yerde söylenmez o

Söz dışta olsa içte lezzet olmaz
İçi kuru olsa orada lezzet olmaz
Niceleri arzu eyleyip nasip almaz
İddia ile anlamını arayıp bulunmaz o

Bütün organ derdinden dil geçmedikçe
“Mûtû kable’en temûtu” olmadıkça
Zahirinde baş gözünü yummadıkça
Batında kalb gözüyle görünmez o

Sabırsızın ulaşması değildir kolay
Nasıl acı meyve yutmayınca hamlarından
Olmadıkça bu yol üzere dertli, şaşkın
Kuru odun yanmadıkça alevlenmez o

Kul Hoca Ahmed sıkılarak yansın şimdi
İç ve dışın ham kalmasın pişsin şimdi
Dostlar bana sözünü söylesin şimdi
Yoksa marifetini ele vermez o

Hoca Ahmet Yesevi