Ey vücûdun âfitâbı çarh-ı mînâ-zîveri
Şeb-çerâğ-ı âlem-ârâdır cemâlin enveri

Şânına “levlâke levlâk” oldu nâzil vahy ile
Sensin ol Sultân-ı Kevneyn risâlet serveri

Sen “şefî’ul müznibîn”sin “rahmeten lil âlemîn”
Tabl-ı cûd-i lutfunun olmuş melâik mehteri

Rişte-gîsû-yı sünbül bûyini şemmeyleyen
Koklamazdı tîb içün bir dahî ûd ü anberi

Ol kadar hâssiyyeti feyz ü safâ var anda kim
La’l-i nâbın nûş edenler kâle almaz Kevser’i

Çeşme-i feyz-i na’îminden içen “mâen tahûr”
İlm ü irfân ile memlûdur fuâd-ı sâgarı

Nûr-i Hak’dır hilkatin sen kim Habîbullahsın
Nice âşık olmasın dîdârına ins ü perî

Yâ Resûlallah senin ta’dâda gelmez âşıkın
Aşkın ile dolmuş âfâk-ı cihânın her yeri

Sen imâm-ı enbiyâ vü evliyâsın şübhesiz
Ümmet etmiş sana Mevlâ cümleten peygamberi

Hâtem-i hatm-i risâlet sana erdi vahy ile
Sensin ol hâkân-ı zî-şân Resûl-i dâd-âveri

Âsitân-ı bâb-ı ihsânında cem’ olmuş hemîn
Bir gedâdır pâdişâhân-ı cihânın her biri

Nûr-i Kur’ân ile fer verdin cihâna serteser
Eyledin insânları küfr ü cehâletden berî

Cûş edince kâinâtı garka-i rahmet eder
Ebr-i lutf u himmetin bir katresi bahr u berri

Mu’cizâtın kudreti âkilleri hayrân eder
Yek nazarda eyledi şakku’l kamer engüşteri

Öyle bir iksîr-i a’zamdır ana cânlar fedâ
Rûşen etmiş hâk-i pâyin kühlü çeşm-i hâveri

Yâ Resûlallah gubâr-ı pâyine olmaz bahâ
Olsa da nüh kubbe-i eflâk memlû cevheri

Ey vücûd-i nûr-i Hakk v’ey mahrem-i “rabbi’l felak”
Dâver-i vâlâ-nesak her dü cihânın bihteri

Da’vet etdi Hakk seni ancak harîm-i vaslına
“Lî me’allahî”de oldun kâinâtın mefhari

Mahrem-i halvet-serây-ı Kibriyâ oldukda hem
“Kâbe kavseyn”e erişdi pâye-i bâlâ-teri

“Tarfetü’l ‘ayn” içre erdin bezm-i “ev ednâ”ya sen
Oldu mi’râcın mübârek giydin âlî efseri

Ey kerîm-i pür-himem v’ey harîs-i hayrü’l ümem
Sâhib-i vâlâ-yı ilm şâri’lerin ser-defteri

Kim mu’âdildir fesâhatde belâgatde sana
Her ulûmun kenzi sensin nûr-i Kur’ân gevheri

Sen hatîb-i vahy-i tenzîl-i ilâhîsin şehâ
Eyledin nûr-i vücûdunla müzeyyen minberi

Teng olur bu hâk-dân-ı arsa-i âlem ana
Etmeğe lutfun Burâk’ı bir nefes cevlân-geri

Vasfın idrâk edebilmezler sabâh-ı haşre dek
Bir araya gelse dünyânın bütün dâniş-veri

Hakk bilir ancak anı ilm-i beşer fehmedemez
Akla sığmaz cevher-i zâtın tasavvurdan berî

Ahmed Mahmûd Ebe’l Kâsım Habîb-i Kibriyâ
Enbiyâ u evliyânın ser-firâz-ı serveri

Küfr ü şirki ref’ edüb tevhîdi i’lân eyledin
Sen duyurdun minber üzre halka “Allahu Ekber”i

Şöyle bir cüz’-i zemân içre vücûd-i nâsdan
Mahv kıldın hâl-i küfrü ebruvânın hançeri

Feth ü nusretde sehâvetde şecâ’atde sana
Hakk mu’âdil eylemiş Şâh-ı Velâyet safderi

Şîr-i Hakk’dır sâkî-i Kevser Aliyye’l Mürtezâ
Çekdi şiddetle kopardı tâ ki bâb-ı Hayber’i

Gazve-i Hendek’de kıldı Zülfikâr’ın tecrübe
Düşdü hâke bir uruşda Amr Abdûd’un seri

Zülfikâr’ın darbına karşu siper kâr eylemez
Düşmenin kat kat giyinse zırh-ı tîmûr-i miğferi

Lât u Uzzâ’dan kılub tâthîr Beytullah’ı hem
Çekdi bâm-ı Kâbe’den kırdı bütân-ı Âzer’i

Leşker-i küffâra her bir hamlesi emvâc-ı yemm
Asker-i İslâm’ın oldu Şîr-i Hakk seraskeri

Dâder etdin hem vasî kıldın o zâtı kendine
Emredüb tâ ümmet-i ashâba hubb-i Hayder’i

Çâr-yârindir senin kim eyledin Ehl-i Kisâ
Mürtezâ vü Fâtıma Şebbir ile hem Şübber’i

Vâkıf-ı sırr-ı ezeldir âl ü evlâdın senin
Enbiyâ-yı sâlife olmuş mu’âdil her biri

Ey Resûl-i Müctebâ Mahbûb-i Rabbi Zü’l-atâ
Olmayan mü’min sana ka’r-ı cehennemdir yeri

Hânkâh-ı zâtını ins ü melek eyler tavâf
Cümle mahlûkât olub dîdârının sevdâ-geri

İstemezler sündüs-i Firdevs-i A’lâ olsa da
Hâk-i dergâhın olubdur ehl-i aşkın pisteri

Vakt-i vustâdır salât-ı farza eyle iktidâ
Kıl münâcât-ı duâ geldi niyâzın demleri

Yâ Resûlallah senin müştâkınım leyl ü nehâr
Afvedüb cürmüm bağışla eyle lutfun mazharı

Na’t-i pâkin zikreder Hilmî Dede subh u mesâ
Olmuş ihlâs ile Âl-i Ehl-i Beyt’in çâkeri

Hamdülillah bende-i Âl-i Abâ’yım sıdk ile
Cân-fedâ-yı Kerbelâ’yım ol Şeh’in fermân-beri

Âl ü evlâdına olsun sad salât u sad selâm
Âsumân-ı kudretin bunlar olubdur ahteri

Olmaya zürriyyetinden bir zemân hâlî cihân
Şöyle kim sâbit ola bu kâinâtın mihveri